Calquera me vale. Está ben alternar. Rutas doadas e outras un pouquiño máis complicadas.
Se tiveses que elixir un lugar no mundo para camiñar, diríanolo?
Camiñei moitos, por Galicia, Asturias, Pireneos, León, pero en Galicia hai variedade abondo para gozar cada unha das que fixen.
Que impulsouche a formar parte da xunta directiva do que aínda non era Amodiño?
Foi un cúmulo de circunstancias. Atráeme, gústame organizar cousas, os ideais de Amodiño, participar neles, fomentalos....
Cantas veces repetirías unha ruta que che gustase especialmente?
As que foran necesarias.
Pola media de idade senderista o teu grupo de amigos sodes dos máis novos, Inquiétavos compartir experiencias con outras xeracións?
É unha achega mutua. Sempre é positivo compartir experiencias con outras xeracións: Os seus coñecementos da cultura popular que hoxe se están a perder.
Tes algún recordo cos teus pais andando por un camiño?
Moitos, quen cres que me ensinou a andar polo monte?
Fálanos dun sono para o Club Deportivo Amodiño.
Imos ir Amodiño.
Achéganos unha exclusiva e dinos se cres no amor senderista.
Moito tempo libre tes! eh!
Nunca se sabe onde pode xurdir o amor. De feito eu xa estou namorado de Amodiño.
España dispón de cantos inesquecibles. Suxírenos algún para ir a camiñar?
Un que non conseguín chegar. Parte da Lagoa Negra en Castela, en Soria creo. Coa nevada que nos caeu resultou imposible.
Por último, que esperas do Club Deportivo Amodiño no futuro?
Que siga con este espírito achegando nova xente. Non podo estar máis de acordo coas contestacións a esta pregunta doutros senderistas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario