lunes, 11 de marzo de 2013

CONVERSAS NO CAMIÑO CON... GUILLE



Ola Guille, Por que che gusta tanto facer sendeirismo?

Porque me gustan os sitios naturais, lonxe das casas e da civilización. Téñoo interiorizado dende pequeno, forma parte de min.

Cres que os teus pais te influíron de forma decisiva no teu xeito de sentir o sendeirismo?

Dende logo que si. Porque levo indo con eles dende que ía no portabebés. Para eles a Natureza é algo a respectar, a admirar.

Existe a túa ruta ideal?
Cóntasnola?

Imos ver, diría que fose unha ruta de dous ou tres días por unha zona de alta montaña, os Pireneos, por exemplo, O parque natural de Ordesa - Monte Perdido.



Por que cres que custa tanto atraer os mozos para que realicen camiñadas?

Boa pregunta, non sei, talvez sexa porque non o teñen tan interiorizado coma min. O que máis lle gusta aos mozos é facer saídas cos seus amigos e amigas. Non hai nin moita oferta nin tampouco lles interesa realizar actividades con máis xente.


Ocórreseche algunha idea que poidamos utilizar para atraer os mozos ao sendeirismo?

Pois como dixen antes estaría ben animalos a que veñan cos seus amigos: intentar atraer “grupillos”, aínda que non sei como conseguilo.

Que se fixese algunha asociación con rutas dedicadas especialmente a eles, aos mozos.


Dinos cinco palabras que definan sendeirismo

Natureza, Relax, Paisaxe, Animais, Botas.


Tes confianza en que o Home coide e respecte a Natureza?

Depende da zona do mundo da que me preguntes. Dá a impresión de que cada vez a xente se conciencia máis e respecta mellor.

Concienciación, avances tecnolóxicos.. Creo que reducirán o impacto das nosas actividades e confío en que as cousas melloren.

Que suxíreche o espazo sideral dende un punto de vista senderista?


Vaia pregunta! Diría que uns novos lugares que visitar e máis naturais imposibles!



Cando nos vas preparar unha ruta e onde?

Ben, por agora, non teño moito tempo pero dado que no Colexio Maior practico o sendeirismo, máis adiante poderedes vir. Se hai que elixir un lugar: Os Ancares, sempre me gustaron.


Por último, que esperas do Club Deportivo Amodiño no futuro?

Que manteña o espírito, como cando iamos no grupo Iar: cando eramos menos xente e nos coñeciamos moito mellor.

No hay comentarios:

Publicar un comentario